προσανακλαίω

Μ

(κυρίως το μέσ.) προσανακλαίομαι

θρηνώ επιπροσθέτως μαζί με κάποιον άλλο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ-* + ἀνακλαίω «κλαίω γοερά, οδύρομαι, θρηνώ»].